कई लोगों को यह कहानी मालूम नहीं कि
काली क्यों शिव की छाती पर पैर रखकर खडी है.
एक ज़माने में "रक्त बीज" नामक एक क्रूर राक्षस था.
उसका वध करने देवी काली माँ गयी. काली का रूप अति भयंकर था.
रक्त बीज के रक्त बिंदुसे एक एक रक्त बीज राक्षस निकलता था.
देवी क्रोधावेश में उनसब को खाती थी. अतः देवी का क्रोध बढ़ता गया.
देवी क्रोधावेश में उनसब को खाती थी. अतः देवी का क्रोध बढ़ता गया.
अंत में राक्षस को मार डाला.
देवीका क्रोधखुद शिव भी शांत नकर सके. अंत में शिव उसके पैर के नीचे लेट गए. शिव की छाती पर पैर रखते ही देवी शांत हो गयी.
अपने इस कर्म से दुखी हो गयी. इस शांत करने के लिए शिव ने पत्नी के
पैर की चोट सही.
यह कहानी आदर्शदम्पति की अन्योंयता पर भी जोर देती है.
பலருக்கு சிவன் மேல் சக்தி காளி நிற்கின்ற கதை தெரியவில்லை.
ஒரு காலத்தில் ரக்தபீஜ் என்ற கொடிய அசுரன் இருந்தான் .
அவனை வதம் செய்ய காளி மிகவும்
பயங்கர உருவம் எடுத்தாள்.
அந்த ராக்ஷஸனின் ஒவ்வொரு ரத்தத் துளியில் இருந்தும் ஒரு அரக்கன் தோன்றுவான் .
உடனே அதை தேவி தின்றுவிடுவாள் .
அவளது கோபம் அதிகரித்துவந்தது.
காளியின் ருத்ரத்தை எந்த சக்தியாலும் அடக்க முடியவில்லை . சிவனாலும் முடியாதநிலையில்
சிவன் தேவியின் காலடியில் படுத்துவிட்டார்.
தேவி சிவனின் மார்பில் காலடி வைத்ததும்
சிவனைக்கண்டு சினத்தைதவிர்த்தார்.
பலருக்கு இக்கதை தெரியவில்லை.
இங்கு சிவனின் மார்பில் கால்வைத்த காளி கோவில் புஜாரிக்கும் தெரியவில்லை.
அதை கூகுளில் படித்து அறிந்து எழுதியுள்ளேன்.
ஒரு காலத்தில் ரக்தபீஜ் என்ற கொடிய அசுரன் இருந்தான் .
அவனை வதம் செய்ய காளி மிகவும்
பயங்கர உருவம் எடுத்தாள்.
அந்த ராக்ஷஸனின் ஒவ்வொரு ரத்தத் துளியில் இருந்தும் ஒரு அரக்கன் தோன்றுவான் .
உடனே அதை தேவி தின்றுவிடுவாள் .
அவளது கோபம் அதிகரித்துவந்தது.
காளியின் ருத்ரத்தை எந்த சக்தியாலும் அடக்க முடியவில்லை . சிவனாலும் முடியாதநிலையில்
சிவன் தேவியின் காலடியில் படுத்துவிட்டார்.
தேவி சிவனின் மார்பில் காலடி வைத்ததும்
சிவனைக்கண்டு சினத்தைதவிர்த்தார்.
பலருக்கு இக்கதை தெரியவில்லை.
இங்கு சிவனின் மார்பில் கால்வைத்த காளி கோவில் புஜாரிக்கும் தெரியவில்லை.
அதை கூகுளில் படித்து அறிந்து எழுதியுள்ளேன்.
